Σλοβενία

Μέσα από ένα μακρύ τούνελ λοιπόν, θα βρεθούμε στη Σλοβενία, την πέμπτη και τελευταία χώρα του ταξιδιού μας. Σε πρώτη φάση θα επισκεπτούμε το φαράγγι Vintgar. Διαθέτει χώρο στάθμευσης ακριβώς πριν την είσοδο σε αυτό, η οποία κοστίζει 5ευρώ/άτομο. Ίσως αυτό σας κάνει να διστάσετε και να πείτε πως δεν αξίζει να δώσετε τα χρήματα απλά για ένα φαράγγι, όμως μην το σκεφτείτε και πολύ. Το μέρος είναι μαγευτικό. Το πράσινο, σε συνδυασμό με τον ήχο του νερού, τη ξύλινη στενή γέφυρα που σε καθοδηγεί μέχρι το τέλος στον καταρράκτη κ η αίσθηση της εξερεύνησης, σε αποζημιώνουν αν όχι με το παραπάνω τουλάχιστον για τα λεφτά που πλήρωσες.

Έπειτα από την πεζοπορία μας, σειρά έχει η ανάβαση στο κάστρο της λίμνης Bled. Δεν διήρκεσε και πολύ παρά μόνο για μια “κλεφτή” ματιά από τον εξωτερικό χώρο. Η είσοδος για όποιον ενδιαφέρεται είναι στα 11ευρώ. Και κάπως έτσι κατηφορίζουμε για την πανέμορφη λίμνη των Ιουλιανών άλπεων που εδώ και καιρό ονειρευόμασταν να πάμε.

Ένα νησάκι στη λίμνη, κάτι ανάλογο με το δικό μας των Ιωαννίνων, της προσδίδει ομορφιά. Επάνω σε αυτό υψώνεται η εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου με το καμπαναριό που οι τουρίστες συνηθίζουν να χτυπούν για καλή τύχη.

Η σύνδεση με το νησί γίνεται με τις περίφημες βάρκες Pletna. Εναλλακτικές επιλογές είναι η ενοικίαση βάρκας ή ακόμη και σανίδας για όσους γνωρίζουν το άθλημα και δεν θέλουν να μας βάλουν σε κόπο να τους ψάχνουμε στον βυθό 🙂 . Προτιμήσαμε την ενοικίαση βάρκας με φόβο και τρόμο αφού θα ήταν και η πρώτη μας φορά και ο χρόνος ήταν περιορισμένος. Υπέρβαση του χρονικού ορίου σήμαινε και τα διπλάσια χρήματα.

Αστειάκια κατά τη διάρκεια… τραγουδάκια για χαλάρωση κι όλα βαίνουν καλώς. Φτάνουμε απέναντι αλλά πώς να δέσουμε?? Θα πλαγιάσει η βάρκα κ θα πέσουμε μέσααααα…. Μια χείρα βοηθείας βρέθηκε και πιάσαμε λιμάνι για τα καλά. Τελικά ο χρόνος ήταν υπολογισμένος και ραμμένος στα μέτρα του πήγαινε έλα… ανέβα κατέβα τα 99 σκαλιά.. και βγάλε και 2 φωτό στο νησί. Τέλεια εμπειρία.!! Και τέλεια γυμναστική.!! 😀

Η διανυκτέρευση θα γίνει στη Λιουμπλιάνα, πρωτεύουσα της Σλοβενίας και σε απόσταση σχεδόν μισής ώρας από τη λίμνη. Αναχωρώντας, στάση σε βενζινάδικο απ, όπου προμηθευόμαστε και την βινιέτα (αν κ καλύτερα να την προμηθευτείτε πριν περάσετε τα σύνορα ή με το που τα περάσετε) για να μην έχουμε και το άγχος της αστυνομίας.

Ευτυχώς, φτάνουμε σχετικά νωρίς και αφού τακτοποιηθήκαμε στο δωμάτιό μας βγήκαμε να βολτάρουμε. Αμέσως νιώθεις τη διαφορά και είναι λες και βρέθηκες πίσω στην Ελλάδα κατά κάποιο τρόπο. Όλο το κέντρο μαζεμένο εκεί, δίπλα στο ποτάμι. Μαγαζάκια παντού και από πίσω να ξεπροβάλει το κάστρο της πόλης. Πολύς κόσμος και η αίσθηση πως εδώ ήρθες για να διασκεδάσεις και να περάσεις καλά. Εκτός από το κάστρο της, η Λιουμπλιάνα διαθέτει και κάποιες γέφυρες εκ των οποίων δύο οι πιο γνωστές. Η μία είναι η “Τριπλή Γέφυρα” που βρίσκεται δίπλα στην κενρική πλατεία Preseren. Η δεύτερη και η διασημότερη είναι η “Γέφυρα του Δράκου” που κοσμείται από 4 δράκους στα άκρα της. Σύμφωνα με τον μύθο, ο Ιάσωνας με τους αργοναύτες στο σημείο αυτό σκότωσαν έναν δράκο. Ο Ιάσωνας θεωρείται και ο ιδρυτης της πόλης αυτής.

Από Λιουμπλιάνα αναχωρούμε το επόμενο πρωινό και θα διασχίσουμε ένα ολόκληρο δάσος, οδηγώντας για αρκετή ώρα, μέχρι να προσεγγίσουμε την πόλη Γκορίτσια και να περάσουμε τα σύνορα Σλοβενίας – Ιταλίας. Γιατί αυτό;; Για να μην χρειαστεί να πληρώσουμε διόδια στην Ιταλία. Η κατάβαση προς Ανκόνα θα γίνει από τον επαρχιακό όπως έγινε και η ανάβαση. Το δάσος φανταστικο.! Σαν από ταινία τρόμου όπου δεν κυκλοφορούσε κανείς κ έλεγες…. ΝΑ.! Τώρα θα πεταχτεί ο δολοφόνος.!! Ώσπου είδαμε 1; 2; σπιτάκια το πολύ και ήρθε η καρδιά στη θέση της. Όχι κ εντελώς όμως :/ .