ΣΛΟΒΑΚΙΑ

Αφού άφησα πίσω μου και την όμορφη Βουδαπέστη ήρθε η ώρα να δω άλλη μία όμορφη πόλη. Τη Μπρατισλάβα.

Η Μπρατισλάβα είναι η πρωτεύουσα της Σλοβακίας και η μεγαλύτερη πόλη της χώρας.Βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Δούναβη, στα σύνορα της Σλοβακίας με την Αυστρία και την Ουγγαρία, και σχετικά κοντά στα σύνορα με την Τσεχία. Απέχει μόλις 50 χλμ. (45-65 λεπτά με το τρένο) από τη Βιέννη. Είναι η πιο πυκνοκατοικημένη πόλη της Κεντρικής Ευρώπης και η μοναδική πρωτεύουσα ευρωπαϊκού κράτους που βρίσκεται σχεδόν πάνω στα σύνορα με άλλο κράτος (Αυστρία).

Μια ολιγόλεπτη στάση λίγο πριν την είσοδο της πόλης για την καθιερωμένη φωτογραφία επιβάλλεται.

Με το που μπήκα στην πόλη πήγα κατευθείαν στο ξενοδοχείο που είχα κλείσει. Η Μπρατισλάβα αν και μικρή πόλη μπορώ να πω οτι με εντυπωσίασε αρκετά απο την πρώτη στιγμή. Στα αριστερά μου καθώς πήγαινα προς το ξενοδοχείο φάνηκε το όμορφο κάστρο της πόλης.

To κάστρο της Μπρατισλάβα είναι το κύριο αξιοθέατο στη Μπρατισλάβα, την πρωτεύουσα της Σλοβακίας. Το τετράγωνο κτίριο με τους τέσσερις γωνιακούς πύργους βρίσκεται σε ένα απομονωμένο λόφο των μικρών Καρπαθίων πάνω από τον Δούναβη. Το κάστρο ιδρύθηκε τον 10ο αιώνα και αποτέλεσε τον πυρήνα γύρω από τον οποίο αναπτύχθηκε η Μπρατισλάβα. Εξαιτίας του μεγέθους και της θέσης του είναι κυρίαρχο χαρακτηριστικό της πόλης για αιώνες.

Φτάνοντας στο ξενοδοχείο, το οποίο το βρήκα πολύ εύκολα μπορώ να πω, πήγα να κάνω το check in. Καθώς μιλούσα με την κοπέλα στη reception κάτι πρέπει να είπα στα Ελληνικά και ακούω πίσω μου μια φωνή να μου λέει : “Έλληνας;” Ναι, του απαντώ.

Ήταν ένα παιδί απο την Κρήτη όπου είχε έρθει για προσωπικούς λόγους στη Μπρατισλάβα. Αφού τακτοποιήθηκα με το check in κανονίσαμε να πάμε για καφεδάκι και να δούμε κάποια απο τα αξιοθέατα.

Σε μια ώρα ξεκινήσαμε να πάμε προς το κέντρο της πόλης και να δούμε κάποια πράγματα που μας είχε σημειώσει η κοπέλα στη reception.

Στάση 1η: Το Προεδρικό Παλάτι

Βόρεια της Παλιάς Πόλης, εκεί από όπου ξεκινούν όλες οι μεγάλοι λεωφόροι της πόλης, βρίσκεται το παλάτι Grassalkovich, ένα απαστράπτον κτίσμα του 18ου αιώνα που φιλοξένησε βασιλείς και αρχιδούκες, προτού γίνει η επίσημη κατοικία του Προέδρου της Σλοβακίας – η ομοιότητά του με τον… Λευκό Οίκο άλλωστε είναι αξιοσημείωτη. Το γαλήνιο μυστικό του κρύβεται ακριβώς πίσω του, εκεί όπου απλώνονται οι προεδρικοί κήποι, ένα μεγάλο καταπράσινο πάρκο που αγαπούν ιδιαίτερα οι ντόπιοι και το προτιμούν για τους περιπάτους και το άραγμά τους ανάμεσα στα λουλούδια και τα γλυπτά του, όταν ο καιρός το επιτρέπει.

Μπροστά από το παλάτι βρίσκεται η πλατεία Hodžovo με το συντριβάνι υδρόγειος σφαίρα, σύμβολο ελευθερίας για τους Σλοβάκους.

Προσωπικά η Μπρατισλάβα μου προκαλούσε μια ηρεμία και μπορω να την προτείνω ως έναν προορισμό χαλάρωσης για 2-3 ημέρες σε συνδιασμό με την πόλη της Βιέννης όπου είναι περίπου 60 χιλιόμετρα απο τη Μπρατισλάβα. Μπορώ να πω οτι μετάνιωσα που δεν πήγα στη Βιέννη. Next time then 🙂

Συνεχίσαμε για την Πύλη του Αγίου Μιχαήλ και το κέντρο της παλιάς πόλης. Η πύλη του Αγίου Μιχαήλ η οποία χρονολογείται από το 1300, αποτελεί ένα από τα ορόσημα της Μπρατισλάβα και είναι το πέρασμα που οδηγεί κατευθείαν στο κέντρο της παλιάς πόλης. Μάλιστα απο εκεί βρίσκεται και το σημείο μηδεν απο οπου μετριούνται ολες οι χιλιομετρικες αποστάσεις! Είναι αδύνατον να μην περάσετε απο κατω! Επίσης εκεί κοντά βρίσκεται και το παλιό Δημαρχείο της πόλης.

Το παλιό Δημαρχείο είναι ένα συγκρότημα κτιρίων από τον 14ο αιώνα στην παλιά πόλη της Μπρατισλάβα, την πρωτεύουσα της Σλοβακίας. Πρόκειται για το παλαιότερο δημαρχείο της χώρας και είναι ένα από τα παλαιότερα πέτρινα κτίρια που εξακολουθούν να υπάρχουν στη Μπρατισλάβα, με τον πύργο να χτίστηκε περίπου το 1370.

Στη συνέχεια ήταν ώρα για το αγαπημένο μου αξιοθέατο. Το κάστρο της Μπρατισλάβα.

Όπως με ενημέρωσε ο φίλος μου, δεν το επισκέφτηκε ούτε εκείνος το κάστρο οπότε ήταν μια ακόμα ευκαιρία για να το επισκεφτούμε. Ξεκινάμε λοιπόν να ανηφορίζουμε προς το κάστρο με τα πόδια μιας και δεν ήταν πολύ μακριά. Όπως είπα και πιο πριν η Μπρατισλάβα δεν είναι πολύ μεγάλη και μπορείς να την γυρίσεις όλη με τα πόδια.

Περνώντας απο κάποια στενά δρομάκια φαινόταν το κάστρο το οποίο ήταν πραγματικά υπέροχο. Η αλήθεια είναι πως έχω μια αγάπη με τα κάστρα ?

Μετά απο κάμποσο περπάτημα φτάσαμε στο πανέμορφο κάστρο.

Από τη δεσπόζουσα θέση του, το φρούριο κυριαρχεί στη Μπρατισλάβα και από 85 μέτρα ύψος, μπορείτε να απολαύσετε μια υπέροχη θέα πάνω από τον ποταμό Δούναβη και, αν τύχετε μια καθαρή ημέρα, μπορείτε να δείτε τη Βιέννη και μερικές πόλεις στην Ουγγαρία.

Στο κάστρο υπάρχει και ένα μνημείο το οποίο αποδίδει φόρο τιμής στον Svätopluk I, επίσης γνωστό ως Μεγάλο Svatopluk, ο οποίος ήταν ένας κυβερνήτης του 9ου αιώνα της Μεγάλης Μοραβίας, ο οποίος πέτυχε τη μέγιστη εδαφική του έκταση κάτω από τη βασιλεία του. Ο Svätopluk είναι ο μεγαλύτερος βασιλιάς της Μεγάλης Μοραβελικής Αυτοκρατορίας.

Το μνημείο είναι ένα χάλκινο άγαλμα του Svätopluk και τον απεικονίζει με το άλογό του. Κρατάει ένα σπαθί με το δεξί του χέρι που κρατάει προς τα πάνω, με το σπαθί να δείχνει στον ουρανό. Το αριστερό του χέρι κρατάει τα ηνία του αλόγου και μια στρογγυλή ασπίδα προσκολλάται στον αριστερό του βραχίονα.

Να επισημάνω πως η θέα απο το κάστρο είναι πραγματικά φανταστική.

Βγάλαμε τις φωτογραφίες μας , πήραμε και το αναμνηστικό μαγνητάκι και ώρα να ξανακατεβούμε στο κέντρο για να πιούμε ενα καφεδάκι σε ένα όμορφο καφέ που είδαμε.

Ξανά πίσω στην παλιά πόλη της Bratislava και καθίσαμε σε ένα πολύ όμορφα καφέ με ονομασία Enjoy Cafe. Αν βρεθείτε στην Μπρατισλάβα σας το προτείνω ανεπιφύλακτα. Παραγγείλαμε τα καφεδάκια μας και ξεκουραστήκαμε απο τον ποδαρόδρομο που κάναμε. Καθώς έπινα τον καφέ θυμήθηκα πως είχα κλείσει εισητήριο για έναν ποδοσφαιρικό αγώνα που είχε εκείνη την ημέρα μεταξύ της Slovan Bratislava και τον ΠΑΟΚ.

Να φανταστείτε πως το ξενοδοχείο το είχα κλείσει 1 μηνα πρίν και εντελώς τυχαία συνέπιπταν οι ημερομηνίες.

Αφου ήπιαμε και το ωραίο μας καφεδάκι ήρθε η στιγμή να πάω προς το ξενοδοχείο για να αφήσω κάποια πραγματάκια και να πάρω μαζί μου στο γήπεδο μόνο τα απαραίτητα για να μην έχω κάποιο θέμα με τον έλεγχο. Άδικος κόπος τελικά γιατι όπως αποδείχθηκε δεν με έψαξαν έτσι όπως το είχα φανταστεί. Ήμουν συνηθισμένος απο τα Ελληνικά γήπεδα μάλλον 🙂

Το γήπεδο απο το ξενοδοχείο ήταν περίπου 20 λεπτα με τα πόδια. Ο αγώνας ξεκινούσε στις 21:00 τοπική ωρα (22:00 ώρα Ελλάδος) και υπολόγιζα να είμαι περίπου 10 λεπτά πριν την έναρξη στο γήπεδο. Όπως και έγινε.

Το γήπεδο με την ονομασία Tehelné pole ολοκληρώθηκε το 2019 και χρησιμοποιείται για ποδοσφαιρικούς αγώνες, συμπεριλαμβανομένων των εγχώριων αγώνων της ŠK Slovan Bratislava και της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου της Σλοβακίας. Το έργο αφορά την αμοιβαία συνδρομή μεταξύ του γνωστού Σλοβάκου επιχειρηματία Ivan Kmotrík ως ιδιοκτήτη της ŠK Slovan Bratislava και κυβέρνησης της Σλοβακίας. Το γήπεδο έχει χωρητικότητα 22.500 θεατών και αντικατέστησε το παλιό στάδιο Tehelné pole, το οποίο κατεδαφίστηκε το καλοκαίρι του 2013.

Δυσκολεύτηκα λίγο να βρώ τη θύρα στην οποία έπρεπε να παω γιατι ρωτούσα τους security και με έστελναν όπου να ναι. Τελικά ρώτησα άλλον έναν και με κατατόπισε πλήρως. Η ώρα ομως έιχε πάει 20:55 και ο αγώνας ήταν έτοιμος να αρχίσει.

Περνάω τη θύρα και βλέπω ένα γήπεδο γεμάτο. Φανταστικό ! Αντε να βρώ τη θέση μου εγω τώρα με τόσο κόσμο. Ρωτάω έναν Σλοβάκο και μου λέει που ειναι η θέση μου. Βλέπω μια σειρά απο άτομα να σηκώνονται όλοι για να περάσω! ”Τι γίνεται ?” λεω απο μέσα μου. Αντε να δώ ποιός θα κάθετε στη θέση μου τωρα για να τον σηκώσω. Τίποτα απο αυτά δεν έγινε. Η θέση μου ήταν κενή και με περίμενε. ΠΑΙΔΕΙΑ! Δεν μπορώ να πω κάτι άλλο. Άτομα όλων τον ηλικιών στο γήπεδο παρακολουθούσαν τον αγώνα χωρίς καυγάδες κτλ όπως γίνεται στα Ελληνικά γήπεδα. Τελικά είμαστε πολλά χρόνια πίσω σε πολλά πράγματα… δυστυχώς.

Μπορώ να πώ οτι ευχαριστήθηκα ποδόσφαιρο. Ο αγώνας έληξε με νίκη της Slovan Bratislava με 1-0 και ήρθε η ώρα να αποχωρήσω απο το γήπεδο και να κατευθυνθώ προς το ξενοδοχείο για ξεκούραση. Έξω απο το γήπεδο υπήρχε αρκετή αστυνόμευση με κάποιους απο αυτούς να είναι με άλογα.

Έφτασα επιτέλους στο ξενοδοχείο και αφού ενημέρωσα το παιδί στη reception να έχει το νού του στη μηχανή πήγα στο δωμάτιο μου για ξεκούραση διότι την επόμενη ημέρα θα έφτανα στον τελικό προορισμό μου.

Η επόμενη μέρα έφτασε. Φόρτωσα τη μηχανή και αποχώρησα απο το ξενοδοχείο κατα τις 7:00 αν θυμάμαι καλα. Ο καιρός αρκετά καλός. Μπορώ να πω πως μέχρι στιγμής ο καιρός ήταν με το μέρος μου αν και τις προηγούμενες ημέρες με ενημέρωσαν οτι έβρεχε. Αναχώρηση λοιπόν με κατεύθυνση προς Πολωνία. Καθώς άφηνα την Μπρατισλάβα, πέρασα κάτω απο ένα αξιοθέατο το οποίο το άφησα για την επόμενη φορά που θα επισκεφτώ τη Μπρατισλάβα.

Πρόκειται για το UFO. Ενα μοναδικό κατάστρωμα παρατήρησης στους πυλώνες της γέφυρας SNP σε ύψος 95 μέτρων με εκπληκτική θέα στην πόλη και ορατότητα έως και 100 χιλιομέτρων. Προσφέρει το πιο όμορφο ηλιοβασίλεμα σε συνδυασμό με μια γαστρονομική εμπειρία στο εστιατόριο που σερβίρει ευρωπαϊκή κουζίνα. Είσοδος 7,40 ευρώ (ή 25% έκπτωση με την Bratislava Card ή 10% για το εστιατόριο με ελεύθερη είσοδο στο UFO). Ωρες λειτουργίας 10.00 – 23.00.

UFO Restaurant

Οι πινακίδες με κατευθύνουν προς την Τσεχία και σκέφτομαι αφού είναι στο δρόμο μου γιατί να μην κάνω μια μικρή στάση για καφεδάκι; Όπως και έγινε.

Συνέχεια προς την Τσεχία

ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΠΟΛΩΝΙΑ

Με το που μπήκα στην Σλοβακία το τοπίο ξαφνικά άλλαξε. Απο εκεί που βρισκόμουν σε σε ένα τοπίο που θύμιζε μεσαιωνική εποχή αμέσως άλλαξε σε ένα τοπίο… Αλπικό!

Η διαδρομή για περίπου μισή ώρα ήταν μέσα σε ενα καταπράσινο δάσος και στη συνέχεια διέσχιζα ένα βουνό που μου θύμιζε αρκετά το ταξίδι που είχα κάνει στην Αυστρία. Άκρως απολαυστική διαδρομή με τον καιρό να είναι εξολοκλήρου με το μέρος μου και η ποιότητα του δρόμου να είναι άριστη.

Και μετά απο αυτή την καταπληκτική διαδρομή ήρθε η ώρα για να φτάσω στο επόμενο μέρος όπου θα διανυκτερέυσω, και αυτό δεν είναι άλλο απο το Košice (Κόσιτσε).Άγνωστο μέρος για τους περισσότερους όπως ήταν και για εμένα μέχρι πριν απο λίγο καιρό.

Κόσιτσε

Το διαμάντι της Σλοβακίας

Το Κόσιτσε είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Σλοβακίας μετά την πρωτεύουσα Μπρατισλάβα. Χτισμένη στο ανατολικό κομμάτι της χώρας, φιλοξενεί 235.000 κατοίκους και αποτελεί το κυριότερο διοικητικό, βιομηχανικό, εμπορικό και πνευματικό της ανατολικής Σλοβακίας.

Είναι μια από τις πιο παλιές πόλεις -δημιουργήθηκε το 1243 από Γερμανούς- και φέρει πλούσια ιστορία. Γνώρισε επιθέσεις από πολλούς κατακτητές γι αυτό και η αρχιτεκτονική του αποτελεί μείγμα πολλών αρχιτεκτονικών τεχνικών μαζί. Υπήρξε Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2013, μαζί με την Μασσαλία.

Έφτασα σχετικά νωρίς στο Κόσιτσε και είχα μπροστά μου 2 ώρες μέχρι το check in στο κατάλυμα όπου είχα κλείσει για να περάσω τη νύχτα. Δεν έχασα χρόνο, άφησα τη μηχανή σε κάποιο σημείο ώστε να εχω οπτκή επαφή μαζί της και κατευθύνθηκα προς την πλατεία για ενα καφεδάκι.

Εκει συνάντησα και ενα ζευγάρι μοτοσυκλετιστών απο τη Γερμανία όπου απλά χαιρετηθήκαμε. Επίσης δεν θα μπορούσαν να λείψουν οι καθιερωμένες φωτογραφίες με φόντο τον καθεδρικό ναό της Αγίας Ελισάβετ.

Το Κόσιτσε είναι ένας προορισμός ο οποίος δεν χρειάζεται πάνω από δύο μέρες για να τον γυρίσει κανείς. Όπως και να σε υποδεχτεί αυτή η πόλη, με κρύο, χιόνι, βροχή ή ζέστη, δεν παύει να είναι μαγευτικό. Από την πρώτη είσοδό σου εκεί, θα δεις κτήρια, γλυπτά, κήπους και γέφυρες που θα σε παραπέμψουν σε παραμύθι. Όπου και αν γυρίσεις θα δεις στοιχεία μπαρόκ και νεοκλασικού. Στο κέντρο της πόλης θα βρεις τα περισσότερα μνημεία του Κόσιτσε.

Οι δύο ώρες πέρασαν ευχάριστα με ένα μικρό περίπατο στη πλατεία και στη συνέχεια κατεύθυνση προς το κατάλυμα. Αξιοπρεπέστατο κατάλυμα με πρωινό και το κυριότερο, ασφαλές μέρος για πάρκινγκ της μηχανής.

Ξεκούραση καμιά ωρίτσα, ενα ντουζάκι και ξανα στην πλατεία ώστε να δω πιο αναλυτικά τις ομορφιές της πόλης.

Καθώς κατευθυνόμουν προς την πλατεία είδα αστυνομικούς και κάποιους δρομείς να τρέχουν οπότε κατάλαβα οτι θα πρόκειται για κάποιο μαραθώνιο. Πριν 2 ώρες δεν υπήρχε τίποτα απο αυτά, πότε πρόλαβαν και τα έστησαν?

Ένας αστυνομικός με ενημέρωσε οτι δεν μπορώ να ξαναπαρκάρω στο ίδιο σημείο που έιχα παρκάρει νωρίτερα εξαιτίας του μαραθώνιου οπότε πάρκαρα τη μηχανή σε κάτι σαν μικρό πεζοδρόμιο. Τουλάχιστον δεν ενοχλούσε.

Πρώτη στάση ο Καθεδρικός Ναός της Αγίας Ελισάβετ.

Η κορυφή του ναού φαίνεται από την είσοδο σου στην πόλη και από την αρχή σε ιντριγκάρει να περπατήσεις λίγο και να το επισκεφτείς. Ένας τεράστιος ναός, γοτθικού στυλ στη μέση της πόλης. Αποτελεί τον μεγαλύτερο ναό της κεντρικής Ευρώπης. Εξωτερικά στέκει επιβλητικός, με την αρχιτεκτονική του να μαγεύει το ανθρώπινο μάτι. Εσωτερικά δεν είναι τόσο περίτεχνο όσο μέσα αλλά εξακολουθεί να είναι εξίσου όμορφο.

Δεν είχε ψαλμούς όπως στις δικές μας εκκλησίες αλλά μουσική. Οι φωτογραφίες απαγορευόταν αλλά ευτυχώς η κάμερα που έχω μαζί μου έιναι μικρή και δεν μπορούσαν να την δούν.

Στην συνέχεια πέρασα απο ενα πολύ όμορφο συντριβάνι το οποίο ονομάζεται Singing Fountain

Το Singing Fountain, είναι ένα συντριβάνι έξω από το State Theatre Kosice το οποίο πραγματικά θα σε εντυπωσιάσει.

Τις μέρες που ο καιρός είναι καλός (δηλαδή περίπου αυτή την εποχή) το συντριβάνι λειτουργεί και μπορείς να απολαύσεις ένα σόου νερού, μουσικής και χρωμάτων. Ύστερα από μια γεμάτη μέρα είναι το πιο κατάλληλο μέρος για χαλάρωση.

Αν είσαι λάτρης της όπερας, του θεάτρου ή γενικά του θεάματος τότε ξέρουμε που πρέπει σίγουρα να πας. Ακριβώς πίσω από το Singing Fountain θα βρεις το -πανέμορφο εξωτερικά και εσωτερικά-State Theatre. Ακολουθεί νεοκλασική αρχιτεκτονική και οι εσωτερικές του αίθουσες παραπέμπουν σε ταινίες εποχής με βασιλιάδες και βασίλισσες . Πραγματικά, ένα από τα ωραιότερα στολίδια της πόλης στο οποίο και μπορείς να παρακολουθήσεις διάσημες παραστάσεις με εισιτήρια κάτω από 10€.

Στο τέλος ενός μικρού πάρκου κοντά στον καθεδρικό ναό της Ελισάβετ βρίσκεται το Immaculata ( H στήλη της πανούκλας)

Η στήλη βρίσκεται σε ένα μικρό πάρκο ως ευγνωμοσύνη προς τη Μαρία για το τέλος της επιδημίας πανώλης από το 1709 και το 1710. Το 1723 ανεγέρθηκε στη θέση του μεσαιωνικού κολόβου στο Fő utca (Main Street, τώρα ονομαζόμενη Hlavná ulica). Ο τοπικός μύθος θεωρεί ότι τα λείψανα του Αγίου Βαλεντίνου είναι κρυμμένα κάτω από τη δομή.

Πρόκειται για μια στήλη ύψους 14 μέτρων σε ένα πέτρινο υπόγειο με γλυπτά του Αγίου Ιωσήφ, του Αγίου Σεμπαστιάν και του Αγίου Λαδίσλου. Υπάρχει γλυπτό της Παναγίας στην κορυφή της στήλης. Τα γλυπτά του Αγίου Γαβριήλ, της Αγίας Ελισάβετ της Ουγγαρίας, της Αγίας Μαργαρίτας, του Αγίου Μιχαήλ του Αρχαγγέλου και της Αγίας Βαρβάρας βρίσκονται στους πυλώνες του φράχτη.

Το άγαλμα καταστράφηκε κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου. Αποκαταστάθηκε από τον ακαδημαϊκό γλύπτη Vojtech Löffler κατά τα έτη 1949-1951 και 1971-1972. Η τελευταία αποκατάσταση πραγματοποιήθηκε το 1996-1998.

Παρεκκλήσι Αγίου Μιχαήλ

Ναός Αγίας Ελισάβετ

Πανεπιστήμιο του Kosice

Τα χρωματιστά κτήρια στο κέντρο της πόλης έκαναν την πλατεία να αρκετά εντυπωσιακή ενώ δεν θα μπορούσε να λέιψει το ”Ελληνικό” στοιχείο

Μετά απο πολύωρη βόλτα στη πλατεία του Κόσιτσε και αφού ο ήλιο είχε αρχίσει να δύει κατευθύνθηκα προς το μέρος όπου θα περάσω τη νύχτα. Το Κόσιτσε με ενθουσίασε αρκετά μπορώ να πω. Αν και μικρή πόλη έχει αρκετά πράγματα να δεις.

Μια γραφική πόλη, με πολύ πράσινο, αρχιτεκτονικά αριστουργήματα, πάρκα και δρόμους που οδηγούν σε κάθε γωνιά της πόλης με μια ξεχωριστή ομορφιά για να φωτογραφίσεις και να φωτογραφηθείς.

Πρωινό ξύπνημα και βούρ για πρωινό διότι τη σημερινή μέρα θα διανύσω αρκετά χιλιόμετρα διότι η επόμενη διανυκτέρευση θα γίνει στο Sibiu της Ρουμανίας. Αφού τελείωσα το πρωινό, ανέβηκα στη μηχανή και ήμουν έτοιμος να ξεκινήσω. Τα GPS έδειχνε ότι είχα να διανύσω περίπου 570χλμ και αυτό συνεπάγεται με περίπου 7 ώρες οδήγησης.

Ξεκινάω λοιπόν…